Ελευθερόπουλος, Αβροτέλης

(Κωνσταντινούπολη 1873 – Αθήνα 1963). Φιλόσοφος και κοινωνιολόγος. Σπούδασε φιλοσοφία στη Λειψία (1892-96). Το 1914 αναγορεύτηκε καθηγητής της φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της Ζυρίχης και το 1930 καθηγητής της κοινωνιολογίας στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Τα κυριότερα έργα του είναι γραμμένα στη γερμανική γλώσσα: Εισαγωγή σε μια επιστημονική φιλοσοφία (Einführung in eine wissenschaftliche Philosophie, 1901), Κοινωνιολογία (Sociologie, 1904), Οικονομία και φιλοσοφία (Wirtschaft und Philosophie, 1911), Οι ακριβείς βάσεις της φιλοσοφίας της φύσης (Die exakten Grundlagen der Natur philosophie, 1926). Στα ελληνικά έγραψε τα ακόλουθα έργα: Οικονομία και Φιλοσοφία (1931), Ο κοινωνικός βίος των ανθρώπων (1930), Το ωραίον και η καλλιτεχνία (1933), Θρησκεία, θεός, ηθικότης και άνθρωποι κατά την κοινήν συνείδησιν (1953) κ.ά.